محققان میکروکپسولی با دیواره ای یکنواخت در فشار اسمزی پایین ساختند - مجله آزمون اول

به گزارش گروه فناوری خبرنگاران، برای اینکه حامل دارو بتواند ترکیبات خود را رهاسازی کند باید نیروی خارجی بر آن وارد گردد تا شکسته شده و محتویات خود را رهاسازی کند. فشار اسمزی یکی از این محرک های خارجی است، اما معمولا فشار اسمزی بالایی برای شکستن حامل دارو احتیاج است که این فشار می تواند به بافت بدن آسیب بزند.

برای حل این مشکل، محققان موسسه زیست شناسی وایس در هاروارد روشی ارائه کردند که با آن می توان میکروکپسولی ساخت که دارای دیواره ای با ضخامت غیریکنواخت است؛ بنابراین، با فشار اسمزی کم می توان این دیواره را شکافت. به گفته محققان، نازک ترین بخش دیواره، چهل برابر نازک تر از بخش مستحکم دیواره است.

برای ساخت این میکروکپسول محققان از یک دستگاه میکروسیالی ستونی از جنس شیشه استفاده کردند و با استفاده از روش آب در روغن، در آب اقدام به فراوری این میکروکپسول کردند. در محلول علاوه بر آب، ساکروز، یک عامل اسمزی درون یک پوسته منومری معلق در روغن وجود دارد.

زمانی که منومر ها در معرض پرتو فرابنفش قرار می گیرند، با هم واکنش داده و اتصالی میان آن ها شکل می گیرد که این کار موجب فراوری ساختاری صلب شده و پوسته ای پلیمری در اطراف ساکروز ایجاد می گردد. با تغییر نرخ عبور منومر و ساکروز از این سامانه محققان دریافتند که می توان ضخامت پوسته را تغییر داد و کپسولی ساخت که یک بخش از دیواره آن نازک تر از بخش های دیگر است.

این میکروکپسول در معرض شوک اسمزی قرار داده شد، بعد از 20 تا 30 دقیقه بخش نازک ترک خورد و ترکی در ابعاد چند ده میکرومتر در بدنه آن ایجاد شد؛ این شکاف به حدی است که نانومواد می تواند از آن خارج گردد.

در مقایسه با دیگر روش های رهایش، این سیستم پایدار و قابل تنظیم است و می توان با استفاده از آن ترکیبات دارویی و زیست مولکول ها را به سلول های بدن رهاسازی کرد.

dorezamin.com: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله سرگرمی و گردشگری