هزینه های میلیاردی برای مقابله با برف!

به گزارش مجله آزمون اول، سید محسن طباطبایی مزدآبادی دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران در یادداشتی که در اختیار خبرنگاران، قرار داده است آورده است:

بچه ها برف را دوست دارند، چه برای برف بازی و یا چه برای پتانسیل برف برای ایجاد تعطیلات غیرمنتظره! اما والدین آنها و سایر بزرگترهای شهر باید با پیامدهای برف و توانایی آن برای ایجاد ترافیک و... کنار بیایند. مدیران شهری در اغلب نقاط دنیا با یک چالش منحصر به فرد روبرو هستند. از یک سو همه می خواهند سریع و کارآمد برف از خیابان ها حذف شود. از سوی دیگر، آماده سازی مناسب به معنای صرف هزینه است و هیچ کس عملا نمی خواهد برای زیرساخت مدیریت برف که گاهی اوقات روی می دهد هزینه چندانی صورت دهد.

شهرهایی که به طور مرتب بارش برف های فراوان را تجربه می نمایند همواره آماده هستند. فرودگاه هلسینکی (فنلاند) به ندرت به دلیل بارش برف بسته می شود زیرا برف ویژگی عادی زمستان در فنلاند است. در عوض، مردمان نقاطی که به ندرت با برف روبرو شوند با بروز این پدیده دچار آشفتگی می کردند. در سال 2016، اولین بار در 85 سال گذشته در ناحیه بین مکه و مدینه برف بارید که نتیجه آن چیزی جز آشفتگی ترافیکی نبود!

اگرچه هنوز در سراسر دنیا معمول ترین راه حل برای زدودن برف از خیابان ها استفاده از نمک است اما رواناب جاده ای نمک منجر به آسیب رساندن به سطح و آب های زیرزمینی، حیات وحش و در نهایت انسان می شود. در سال 2004 کانادا عملا استفاده از نمک را متوقف کرد. پس شهرها در سراسر دنیا با برف های خود چه می نمایند؟ شایع ترین روش خورد کردن برف ها، کشیدن و انتقال آن به یک مکان تعیین است. به عنوان مثال، در مینیاپولیس (مینه سوتا، ایالات متحده آمریکا)، همه برف ها به یک فضای بزرگ دولتی منتقل می شوند. بوستون از تعدادی از مزارع برف برای جمع آوری برف استفاده می نماید.

بعضی از شهرها تنها در خصوص پاکسازی خیابان ها برای ترافیک فکر می نمایند. با این حال، شهرهای کانادایی مانند مونترال و تورنتو کوشش زیادی را در جهت حفظ پارکینگ خیابان های شهر انجام داده اند. پس از طوفان های بزرگ برف، شهرها ممنوعیت پارکینگ خیابانی را اعلام می نمایند و پارکینگ های نزدیک را به صورت رایگان ارائه می دهند. در همین حال، در سئول کره جنوبی، کیت های برفی آزاد در 1، 250 مکان در سراسر شهر قرار گرفته است تا مشارکت بیشتر را تشویق نمایند. در بخش هایی از ژاپن، سیستم های جارو برقی، جاده ها را با استفاده از آب گرم تر زیرزمینی پاک می نماید. در ایالت متحده آمریکا، میشیگان، راهی برای ساختن خیابان های شهر پیدا کرد که برف را با استفاده از گرمازدایی ذوب می نمایند.

پس یکی از اساسی ترین خدماتی که از سوی شهرداری ها در سراسر دنیا، ارائه می شود حفظ ارائه خدمات در شرایط متفاوت اقلیمی است. بارندگی های شدید، برف و طوفان ها موسمی از جمله عوارض طبیعی است که غالبا سبب می شود ارائه خدمات شهری دچار چالش شود. با این حال وقوع این چالش ها از منظر مالی نیز هزینه های سنگینی را بر پیکره شهرها وارد می نماید. در اواخر قرن بیستم یک برآورد نشان می دهد 2 میلیارد دلار سالانه در آمریکای شمالی برای نگهداری زمستانه راه ها در برابر برف و یخ زدگی هزینه شده است. بسیاری از شهرستانها و ایالت ها باید پول را برای صرفه جویی در جاده ها و در زمان برف برای پاشیدن آب نمک صرف نمایند. طبق گفته حسابرس شهر نیویورک، این شهر در سال 2014، 130.7 میلیون دلار برای برف روبی هزینه نموده است.

برای مثال در سال 2014، بدی آب و هوا در آمریکا سبب شد 15 درصد از کل خسارات های پرداختی بیمه ناشی از تصادفات حمل و نقلی باشد که تحت تاثیر زمستان قرار گرفتند. همچنین شهرها باید هزینه سنگینی برای برف روبی پرداخت نمایند به نحوی که حسابرس شهر نیویورک این مبلغ را در سال 2014 بیش از 130 میلیون دلار برآورد نموده است. این رقم برای شهر کوچک پیتسبورگ 4.3 میلیون دلار بوده که 3.3 میلیون دلار آن مربوط به هزینه های منابع انسانی و 800 هزار دلار آن برای تجهیزات صرف شده است. از دیگر هزینه هایی که این عوارض طبیعی بر شرایط مالی شهرها تحمیل می نمایند هزینه های مرتبط با تاخیر و یا لغو پروازهاست. این هزینه برای شهرهایی که ماهیت گردشگری دارند و یا قطب تجاری و صنعتی هستند بیش از سایر شهرهاست. بر اساس گزارش مس فلایت هزینه لغو هر پرواز چیزی حدود 6 هزار دلار است!

بر اساس گزارش مطبوعاتی موسسه اطلاعات بیمه، زیان های ناشی از بلایای مربوط به زمستان در سال 2014 در آمریکا به مبلغ 3.7 میلیارد دلار رسیده است! پوشش جامع بیمه می تواند بسیاری از صاحبان را از صرف هزینه های تعمیرات مستثنی کند، اما 1.4 میلیارد دلار از تلفات در سال 2014 بیمه نشده است.